EN 471 – Odzież ostrzegawcza

EN 471 to norma, która dotyczy odzieży fluorescencyjnej z certyfikowanymi elementami odblaskowymi. Określana jest najczęściej ostrzegawczą o wysokiej widoczności do użytku profesjonalnego. Norma obejmuje dwie cyfry, które opisują każdą pojedynczą sztukę odzieży.

Pierwsza cyfra określa klasę bezpieczeństwa produktu. Klasa jest zależna od obszaru, na którym zastosowano tkaninę fluorescencyjną, oraz ilości zastosowanych elementów odblaskowych. Produkty można klasyfikować w skali 1-3, gdzie 3 oznacza najwyższą klasę (najwyższy stopień bezpieczeństwa). Można ją uzyskać, łącząc daną sztukę odzieży z innym produktem, jeżeli sama w sobie nie posiada klasy bezpieczeństwa 3

Druga z cyfr to zdolność danej sztuki odzieży do odbijania światła. Istnieją dwie klasy: 1 i 2, (2 jest najwyższa.)

EN 343 – Odzież oddychająca, wiatro- i wodoszczelna

W przypadku wykonywania pracy niezależnie od warunków atmosferycznych, odpowiedni rodzaj ubrania ma wtedy istotne znaczenie.

EN 343 to norma europejska, która dotyczy ubrań ochronnych. Charakteryzuje się ochroną przeciwdeszczową. Opisy podane w normie zawierają dwa odnośniki. Pierwsza cyfra wskazuje klasę odporności na działanie wody, druga natomiast, odnosi się do klasy oddychania dla całego produktu. Obie wartości są mierzone w skali 1-3, gdzie klasa 3 jest najwyższym wskaźnikiem odporności. Certyfikat można uzyskać od instytutu FIOH (Fiński Instytut Medycyny Pracy).

EN 342 – Odzież chroniąca przed zimnem

Stosowanie ubrań z certyfikatem EN 342 umożliwia skuteczną ochronę przed zimnem. Należy dokładnie zapinać ubranie i zacisnąć rękawy w okolicy nadgarstków w celu ochrony przed wychłodzeniem. Każda część ubrania posiada ściśle określoną klasę ochrony. Pierwsza cyfra wskazuje klasę przepuszczalności powietrza (AP) w skali 1-3, gdzie klasa 3 jest najwyższym stopniem zabezpieczenia. Druga cyfra wskazuje klasę przepuszczalności powietrza (AP) w skali 1-2, gdzie klasa 2 to najwyższy stopień zabezpieczenia. Certyfikat uzyskać można od instytutu FIOH (Fiński Instytut Medycyny Pracy).

EN ISO 11611 – Ochrona w czasie spawania

Norma określa minimalne wymagania, które dotyczą ubrań ochronnych stosowanych w czasie spawania jak i również podobnych prac, niosących ze sobą zbliżony poziom ryzyka. Norma ma dwie klasy ochrony, tj. 1 i 2, gdzie klasa 2 jest najwyższym poziomem zabezpieczenia. Norma zastąpiła poprzednią normę EN 470-1.

EN ISO 11612 – Ochrona przed wysokimi temperaturami i płomieniami

Ubrania, które chronią przed działaniem źródeł ciepła i płomieni. Norma określa rodzaje odzieży zewnętrznej wykonanej z elastycznej tkaniny, która została zaprojektowana do zabezpieczenia ciała osoby noszącej (z wyłączeniem dłoni) przed działaniem źródeł ciepła i/lub ognia. Ubrania nie chronią dłoni i stóp. Głowa powinna być zabezpieczona czapką albo osłoniona. Norma zastąpiła poprzedni przepis EN 531.

EN ISO 14116 – Ochrona przed wysokimi temperaturami i płomieniami

Materiały i połączenia materiałów jak i ubrania ograniczające rozprzestrzenianie się płomieni. Norma definiuje wymagania, które dotyczą skuteczności materiałów, połączeń materiałów oraz ubrań ochronnych o właściwościach ograniczających rozprzestrzenianie się płomieni, które zmniejszają ryzyko zapalenia się ubrania i stworzenia zagrożenia dla noszących je osób. Norma zastąpiła poprzedni przepis EN 533.

EN 61482-1-2 – Pracownicy narażeni na działanie łuków elektrycznych

Ubrania ochronne zabezpieczające przed zagrożeniem termicznym wytwarzanym przez łuk elektryczny. Część 1-2: Metody badania – Metoda 2: Określanie klasy zabezpieczenia przed działaniem łuku elektrycznego w materiale i odzieży za pomocą zastosowania łuku wymuszonego i kontrolowanego (skrzynka testowa). Norma określać ma dwie klasy ochrony, tj. 1 i 2, gdzie klasa 2 jest najwyższym (najlepszym) poziomem zabezpieczenia. Norma zastąpiła poprzedni przepis ENV 50354.

EN 1149-3 / EN 1149-5 – Odzież ochronna o właściwościach elektrostatycznych

EN 1149-3:2004 – Wyładowania elektryczne
Norma określa sposób załamywania się wyładowań elektrostatycznych na materiale ubrania.

EN 1149-5:2008 – Zachowanie i krój materiałów
Norma określa wymagania, które dotyczą materiałów oraz budowy ubrań ochronnych rozpraszających ładunki elektrostatyczne. Stanowią one element systemu bazowego, który zapobiega wyładowaniom zapalającym.

EN 13034 – Ubrania chroniące przed działaniem ciekłych substancji chemicznych

EN 13034/EN 13034 + A1

Norma określa wymagania dotyczące reakcji ubrań, które chronią przed działaniem chemikaliów, zapewniających ograniczoną ochronę przed ciekłymi substancjami chemicznymi (wyposażenie typu 6 oraz PB[6]). Ubrania przeciwchemiczne posiadające ograniczoną klasę ochrony, zaprojektowane zostały z myślą o sytuacjach potencjalnego narażenia na niewielkie rozpryski chemikaliów, rozprzestrzenianie się cieczy lub strumieni cieczy (pod niskim ciśnieniem i w niewielkiej ilości).

ISO EN 15797- Norma ustanawiająca procedury prania przemysłowego

EN ISO 15797 (EN oznacza normę europejską) jest to gwarancja, że dany produkt posiada odporność na pranie i suszenie przemysłowe. Instytut Hohenstein ocenia produkty zgodnie z kryteriami, które określone zostały przez ETSA (Stowarzyszenie Europejskiej Branży Usług Tekstylnych). Całościowa ocena różnych kryteriów pozwala na stwierdzenie, jak skutecznie dany produkt znosi procesy prania i suszenia przemysłowego. Na badanie produktów składa się testowanie kurczliwości, zużycia, trwałości barwy oraz wytrzymałości na rozciąganie (niektóre są badane przed, a inne po praniu). Produkty MASCOT uzyskały doskonałe wyniki po zastosowaniu metody badawczej 8B (kolorowe ubrania robocze, które wytrzymują działanie finiszerów tunelowych).

Norma UV 801 – Ochrona przez promieniowaniem UV

Część produktów posiada certyfikację zgodną z normą UV 801, co oznacza, że taka odzież zapewnia dłuższą i lepszą ochronę niż najlepsze środki ochrony przeciwsłonecznej. Sprawdzane są właściwości produktów nowych i używanych (wyprane, wilgotne, rozciągnięte i znoszone). Ubrania robocze z certyfikacją UV są szczególne znaczenie dla osób pracujących przez długi okres czasu na świeżym powietrzu.

EN 1150 – Ochrona dzieci

Ubrania ochronne – odzież, która zapewnia widoczność, przeznaczona jest do zastosowań pozazawodowych.  Ubrania zapewniają wysoką widoczność, nie nadają się jednak do zastosowań zawodowych, które mają za zadanie wizualnie sygnalizować obecność danej osoby w danym miejscu. Widoczność musi być zapewniona w świetle dnia, jak i w światłach samochodu lub szperaczach stosowanych w nocy, jak i również na drogach miejskich.

Podziel się tym postem

komentarze (0)

Brak komentarzy w tej chwili