Odzież ochronna podlega obowiązkowej certyfikacji.

Odzież ochronna ma za zadanie okrywać lub zastąpić odzież osobistą. Chroni pracownika przed zagrożeniami. Odzież ta przyporządkowana jest do kategorii II lub III ŚOI, w zależności od stopnia zagrożenia. W przypadku wykonywania prac, w których istnieje ryzyko zranienia ciała lub przeniknięcia przez skórę szkodliwych czynników, należy wówczas zastosować odzież ochronną. Szczególnym niebezpieczeństwem jest wysoka/niska temperatura, ogień, niebezpieczne substancje zarówno chemiczne jak i biologiczne, prąd elektryczny, wilgoć, słaba widoczność i zagrożenie mechaniczne. Odzież ochronna podlega obowiązkowej certyfikacji.

Wymagania ogólne

EN 340- odzież ochronna- wymagania ogólne

Wymagania dotyczące ergonomii, oznaczenia wielkości, nieszkodliwości oraz znakowania odzieży ochronnej. Dodatkowo, powinny znajdować się informacje, które producent jest zobowiązany dostarczyć wraz z odzieżą.

Warunki klimatyczne

EN 343 odzież ochronna- ochrona przed deszczem

Norma określa odporność na przenikanie wody (poziom przesiąkania odzieży) i odporność na przenikanie pary.

EN 342- Odzież ochronna - Zestawy i wyroby odzieżowe chroniące przed zimnem

Metody i wymagania badania pojedynczych wyrobów odzieżowych jak i zestawów, przeznaczonych do ochrony przed zimnem. Odzież ta może być używana w temperaturach poniżej -5 stopni. 

EN 14058- Odzież ochronna - Wyroby odzieżowe chroniące przed chłodem.

Wymagania oraz metody badania poszczególnych elementów kompletu odzieży, które chronią ciało przed wychłodzeniem. Odzież nie musi być wykonana z materiałów nieprzemakalnych, może chronić przed chłodem tylko miejscowo.

Odporność na ciepło i palność

EN ISO 11611 (zastępuje EN 470-1)- odzież do stosowania podczas spawania.

Odzież ma chronić przed małymi kroplami stopionego metalu, iskrami, krótkim kontaktem z płomieniem oraz promieniowaniem UV i cieplnym. Gwarantuje w ograniczonym stopniu izolacje elektryczną od przewodów pod napięciem stałym do 100V.

EN ISO 11612 (zastępuje EN 531) odzież dla pracowników, którzy narażeni są na działanie czynników gorących.

Kod literowy A- Odzież chroni przed krótkotrwałym kontaktem z ogniem i ogranicza jego rozprzestrzenianie

Kod literowy B- ochrona przed przynajmniej jednym rodzajem czynnika gorącego.

Kod literowy C- promieniowanie cieplne

Kod literowy D- duże rozpryski stopionego aluminium

Kod literowy E- duże rozpryski stopionego żelaza

Kod literowy F- ciepło kontaktowe

Widoczność

EN ISO 20471 (zastępuje EN 471)- ostrzegawcza z intensywną widzialnością.

Norma dotycząca wymagań odzieży wizualnie sygnalizującej obecność użytkownika w warunkach niebezpiecznych. Barwa i odblaskowość, rozmieszczenie odblasków, informacje dotyczące czyszczenia. Norma utrzymuje podział odzieży na 3 kategorie (podział według minimalnych powierzchni materiałów odblaskowych); 1 najniższa kategoria.

Skażenie otoczenia

EN 14126- odzież chroniąca przed czynnikami biologicznymi

Gwarantuje ochronę przed czynnikami infekcyjnymi. Oznaczenie typu z przyrostkiem "-B", np. "Typ 3 - B"

 

EN 1073-2- ochrona przed skażeniem promieniotwórczym

Ochrona przed przenikaniem cząstek radioaktywnych. Nie ma ochrony przed promieniowaniem radioaktywnym.

EN 13034- ochrona przed ciekłymi środkami chemicznymi

TYP 6- wymagania do odzieży, która chroni w ograniczonym zakresie przed ciekłymi środkami chemicznymi. Norma dotyczy wymagań odzieży chroniącej przed opryskaniem cieczą i krótkotrwałą stycznością z ciekłymi substancjami chemicznymi.

EN 13982-1- ochrona przed cząstkami stałymi

TYP 5- wymagania od odzieży, która ma chronić całe ciało przed stałymi cząstkami środków chemicznych, które unoszą się w powietrzu.

EN 14605 ochrona przed ciekłymi środkami chemicznymi

TYP 3- dotyczące odzieży ochraniającej całe lub część ciała przed działaniem substancji chemicznej w postaci pyłu lub w postaci rozpylonej (TYP 4)

EN 943- odzież, która chroni przed chemikaliami ciekłymi, gazowymi, wraz z aerozolami i cząstkami stałymi

Norma określająca wymagania dotyczące wentylowych/niewentylowanych, gazoszczelnych(TYP 1)/ niegazoszczelnych (TYP 2) ubrań ochronnych. Określa wymagania dotyczące gazoszczelnych ubrań ochronnych.

Elektryczność

EN 61482-1-2 / IEC 61482-1-2- odzież zapewniająca ochronę przed zagrożeniami termicznymi spowodowanymi łukiem elektrycznym.

Norma dotycząca metod badań materiału i wyrobów odzieżowych, które są dedykowane pracownikom narażonym na działanie łuku elektrycznego. Odzież służyć ma jako ochrona przed skutkami działania łuku elektrycznego, czyli płomieniami, wysoką temperaturą, odpryskami. Norma podzielona jest na 2 klasy, zależne są one od stopnia ochrony przy napięciu 400V/50Hz i czasie trwania łuku 0,5s:
Klasa 1 – 4 kA
Klasa 2 – 7 kA.

	EN 1149 Właściwości elektrostatyczne odzieży ochronnej. Norma określa metody badań służące do pomiaru rezystywności powierzchniowej, rezystancji skrośnej materiałów oraz zaniku ładunku elektrostatycznego z powierzchni materiału odzieży. Określa również wymagania elektrostatyczne dla odzieży ochronnej, która rozładowuje elektryczność statyczną, aby wykluczyć iskry mogące spowodować wybuch lub pożar. Odzież antystatyczna jest przeznaczona do stosowania w strefach zagrożonych wybuchem.
	EN 61340-5-1 Elektryczność statyczna. Ochrona przyrządów elektronicznych przed elektrycznością statyczną. Odzież antystatyczna, która spełnia w/w normę (odzież ESD) przeznaczona jest do bezpiecznego stosowania w strefach EPA (strefy ochronne przed wyładowaniami elektrostatycznymi).
Inne:
	EN 14644-1 Pomieszczenia czyste i związane z nimi środowiska kontrolowane. Norma dotyczy klasyfikacji czystości powietrza w pomieszczeniach czystych jak również w związanych z nimi środowiskach kontrolowanych tylko pod względem stężenia pyłów znajdujących się w powietrzu. Odzież robocza i jej eksploatacja (pranie) powinna być dostosowana do wymogów w/w normy (odzież niepyląca) tak, aby mogła być stosowana w pomieszczeniach czystych (cleanroom).
	EN 381-5 Odzież ochronna dla użytkowników pilarek łańcuchowych przenośnych. Wymagania dotyczące ochrony nóg.